دوباره زیستن را می آموزیم...

---

                              

«از جنگل و دریا به کویر می رسی؛ از اوج لذت و شعف به اعماق سیاهی ها؛ از سفیدی به سیاهی و از زیبایی به زشتی و از « هست » به « نیست » و از « بود » به « نبود » و و و ...! »

و در نهایت در آستانه ی بیست سالگی؛ به این درجه از درک می رسی: « که زندگی همین است » و قواعد زندگی کردن خارج از این نیست! خوب و بد را باید بدون چون و چرا از سر بگذرانی و یک جایی دیر یا زود « قبول » کنی که « همینی است که هست »... به همین سادگی! مشیت الهی را بپذیری و در مقابل خواسته ی پروردگار سر تعظیم فرو آوری ؛ بعد تکانی محکم!( از آن دسته تکان هایی که برای ادامه ی زندگی گاهاْبه شدت ضروری اند) ؛ از مغز سر گرفته تا نوک انگشتان پا؛ به خود دهی؛ نفسی عمیق ( آن قدر عمیق که تک تک سلول های بدنت موقتاْ دچار فراموشی شود) با ولع تمام بکشی واجازه دهی دوستان قدیمی ات ( مولکولهای مهربان اکسیژن ) با سرعت تمام ؛بی امان وارد رگهای خونی ات شوند و در نهایت بی رحمی انقدر شکنجه ات کنند که تمامی امیال مرده ی و از یاد رفته ی وجود ت به ناگهان زنده شوند و انقدر سر کشی کنند که بشوی همان ادم سابق« زنده  » !!

تصمیم می گیری یک پلاکت به چه گندگی از نوک دماغت با این مضمون آویزان کنی : هر گونه زجه زنی(قابل توجه ملا لغت زمان: نیما خان!) ؛ لعن و نفرین ؛یاوه گویی و ناسزا به زمین و زمان و چرخ گردون و فلک الافلاک ؛ عر بوق ؛ ناله و زاری؛ یاس نامه و جزه جگر نویسی و دپ و غیره...! تا مدت زمان نامعلومی در این مکان ( منظور جسم شما ! ) اکیداْ ممنوع می باشد !!

تبریک می گویم! شما زنده شدید! و تبریک به خودم ! برای بازگشت دوباره به دامان زیستن !!‌

دوست ندارم دیگه حتی کلمه ای راجب مرگ و افسردگی و نا امیدی و انفولانزای مرغی و سگی و  انرژی هسته ای و هیچ کوفت زهر مار دیگری بشنوم! دلم برای زندگی کردن مثل ادمی زاد و قدم زدن های شبانه روی علف و تنفس های عمیق و قهقهه های بلند بی خیال و عاشق شدن های مضحک ضعففف می ره!

راستی...! ببخشید؟ ممکنه کسی ... در کمترین زمان ممکن... چه جوری بگم؟!...اوووووم.......یعنی .... امممم .... عاشق من بشه؟ !!!

---

دلم می خواد بذارم این پروانه که بی هوا یکهو از گوشم پرید تو حلقم و بعد تو مخم؛ اونقدر تو  قفس جسمم بال بال بزنه که اخر منم پیله باز کنم...؛بال در بیارم و پرواز کنم !!

---

 حافظه ام مثل آب جوی راکد شده! خنگ و بیسواد شدم ! اگر حال و هولی بود؛ یکی دو کتاب از بهترین هایی که به تازگی خواندید را معرفی کنید و به دادم برسید ..می خوام دو تُن کتاب بخرم و یک صفای درست و حسابی به مغز مبارک بدم! منتظر همیاری سبزتان فجیح هستیم !!

---

بابت دیر به دیر شدن آپ ها شرمنده! بلاخره این همه تغییر و تحول نیاز به کمی زمان داشت! غر غر نکنید دیگه! اییییییییییییییییییییییش‌‌ !!

---

می مردم اگه این شعر توهم سید علی صالحی رو که به تازگی کشف کردم ننویسم :

«... ومن / که از احتمال یک علاقه پنهان خوابم نمی برد/...

کاش کسی می‌آمد/...

کسی می آمد و از او می پرسیدم/ کدام کلمه چراغ این کوچه خواهد شد/...

کدام ترانه شادمانی آدمی /کدام اشاره شفای من؟ /... حالا برو بخواب../..

ثانیه ها فرمان بر بی پرسش تو أند /...ساعت چهار و چند دقیقه ی بامداد است هنوز....»